Sajchania (Saichania) – rodzaj dinozaura z rodziny ankylozaurów (Ankylosauridae) żyjącego w późnej kredzie na terenie dzisiejszej Azji. Jego szczątki zostały odnalezione w formacji Barun Goyot w Mongolii i opisane w 1977 roku przez polską paleontolog Teresę Maryańską. Obejmuje jeden znany gatunek – Saichania chulsanesis. Nazwa pochodzi od mongolskiego słowa saichan, oznaczającego „piękny”, i odnosi się do znakomitego stanu zachowania odnalezionej czaszki sajchanii. Saichania osiągała długość około 7 m.

Jak wszystkie ankylozaurydy Saichania cechowała się obecnością na grzbiecie kostnego pancerza, a na ogonie – ciężkiej, kostnej buławy, służącej prawdopodobnie do obrony przed drapieżnikami. W czaszce znajdowały się korytarze powietrzne, prawdopodobnie służące do chłodzenia wdychanego powietrza oraz bardzo twarde podniebienie, sugerujące zdolność do spożywania stosunkowo twardych roślin. Możliwe, że w okolicy nozdrzy znajdowały się gruczoły solne, ułatwiające życie w pustynnym środowisku.

W 2000 Polska Poczta wydała znaczek przedstawiający sajchanię o nominale 80 groszy.